Σούπε, Βίλχελμ

(Schuppe). Γερμανός φιλόσοφος (Μπρηγκ, Κάτω Σιλεσία 1836 - Μπρεσλάου 1913). θεωρείται ο μεγαλύτερος αντιπρόσωπος του ρεύματος εκείνου που ονομάστηκε «φιλοσοφία της εμμονής». Η σκέψη του Σ. επηρεάστηκε από το θετικισμό και τον εμπειριοκριτικισμό και, μολονότι εξελίχτηκε σε πρωτότυπες αντιλήψεις, διατηρεί από αυτούς πάντα την επίμονη προσκόλληση στην πειραματική έρευνα και στην άρνηση κάθε μεταφυσικής. Στο κέντρο της φιλοσοφίας του βρίσκεται το πρόβλημα της γνώσης, που το έλυσε αρνούμενος το χωρισμό μεταξύ υποκείμενου και αντικείμενου της γνώσης, έστω κι αν υποστήριξε αργότερα ότι η διάκριση αυτή είναι ουσιώδης για την ίδια τη γνώση (Λογική της θεωρίας της γνώσης (1878). Το υποκείμενο δεν υπάρχει ανεξάρτητα από τη δράση του και η ατομικότητα του συγχωνεύεται μέσα στην ποικιλία της εμπειρίας. Η βάση όμως της δράσης του υποκεομένου είναι, κατά το Γερμανό φιλόσοφο, μια «γενική» συνείδηση, που είναι η προϋπόθεση και το θεμέλιο της επιμέρους δράσης της ατομικής συνείδησης (Κατευθύνσεις της θεωρίας της γνώσης και λογική (1894).